ทริปเวียดนามใต้ โฮจิมินห์ - ดาลัต ใช้บริการกาตาร์แอร์ไลน์ จากตะวันออกกลาง ภาพบนเป็นที่นั่งชั้น Business นั่งสบาย ดูกว้างขวางกว่าชั้น Economy(ภาพล่าง)
ระหว่างเก้าอี้ที่ติดกันจะมีที่กั้นและแบ่งเป็นคู่ๆ แต่ละแถวจะมีที่นั่ง 3 คู่หรือ 6 คน( 2 : 2 : 2) ต่างกับชั้นประหยัด (Economy) ที่ใน1แถวจะแบ่งมีที่นั่งเป็น 3 ชุด
ชุดละ 3 คน รวมแถวละ 9 คน(3 : 3 : 3) หากเป็นเครื่องลำใหญ่กว่านี้เช่น Boeing 747 จำนวนที่นั่งในแต่ละแถวก็จะมีมากขึ้นหรือแถวละ 10 คน (3 : 4 : 3 )



ภาพบนเป็นที่นั่งชั้น Economy ของสายการบินกาตาร์(ประเทศเศรษฐีน้ำมัน) ทุกที่นั่ง(ในชั้นประหยัด)มี่สิ่งอำนวยความสะดวกเช่นผ้าผ่ม(คนขี้หนาว) ถุงเท้า(กันหนาว)
ผ้าปิดตา(ป้องกันแสงเข้าตาเวลานอน) ที่อุดหู(ป้องกันเสียงรบกวน) หูฟัง นอกจากนี้ทุกที่นั่งจะมีมอนิเตอร์(ภาพล่าง) ดูการ์ตูน ดูหนัง ฟังเพลง
เลือกฟังแนว Jazz/ Pop/ Classic จอภาพระบบสัมผัส ใครไม่ถนัดก็มีรีโมท

   

ก่อนเครื่องจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้าหรือ Take off มอนิเตอรแต่ละที่นั่งก็จะตัดเข้าสู่โหมดแนะนำการใช้อปุกรณ์ ซึ่งปกติเราจะเห็นแอร์โฮสเตสจะมายืนตรงทางเดิน ทำท่าทางให้ลูกเรือได้ชม
แต่ส่วนใหญ่มักไม่มีใครสนใจเหมือนทำท่าภาษาใบ้ หรืออีกทีก็เพราะพูดเร็วมากจนฟังไม่ทัน แต่สายบินกาตาร์จะอธิบายผ่านมอนิเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าเรา ดูจากภาพแล้วเข้าใจได้ดีกว่าการทำท่าทางแบบเดิมๆ
ซึ่งสายการบินหลายแห่งได้เปลี่ยนมาเป็นรูปแบบอื่นแล้ว หรือ ผ่านมอนิเตอร์จอใหญ่เช่นสายการบินไทย

   

อธิบายผ่านแอร์โฮสเตสที่ออกมาทำท่าทาง แต่ผู้โดยสารมักไม่สนใจ หรือสนใจหากแอร์โฮสเตสสวยและหน้าตาดี (เช่นผมเป็นต้น) แต่การอธิบายผ่านมอนิเตอร์จะเห็นภาพและเข้าใจมากกว่า

   

ภาพกราฟฟิคจากมอนิเตอร์ที่อยู่ตอนกลางของเครื่องบิน แสดงสถานะภาพของการบิน รายงานอากาศ ความสูง ความเร็ว เวลาถึงปลายทาง ซึ่งสลับภาพไปแบบนี้เป็นช่วงๆ
ต่างจากแบบเดิมๆที่นักบินจะพูดผ่านลำโพงเป็นระยะๆ ปกติจะพูดครั้งเดียวและก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง

   

   

ภาพซ้ายเครื่องกำลังปรับลดเพดานบิน ภาพขวาแสดงเวลาจากต้นทางและปลายทางในขณะนั้น พร้อมกับแสดงอุณภูมิที่อยู่นอกเครื่องบินในระดับความสูงราว 3 หมื่นฟุต
ดูแล้วก็ตกใจ ติดลบ 47 องศาเหนือน่านฟ้าประเทศเวียดนาม ตรงตามสุภาษิตจีนที่ว่ายิ่งสูงก็ยิ่งหนาว

   

ภาพกราฟิคหมุนพลิกซ้ายพลิกขวา ทำให้งงเรื่องทิศทาง ส่วนภาพขวาสายการบินกาตาร์แจกไพน์ไก่ไว้รองท้องพร้อมขนมปังห่อเล็กๆ พอประทังความหิวไปได้บ้าง
ความจริงนั่งเครื่องราวชั่วโมงเศษๆ ปกติสายการบินทั่วไปจะไม่มีบริการของว่างอยู่แล้ว ยิ่งเป็นสายการบินโลว์คอสเช่นแอร์เอเชียยิ่งไม่ให้อะไรเลย(มีบริการแต่ต้องเสียเงิน)
การบินระยะสั้นๆแบบนี้เคยได้ของว่างจากสายการบิน Lao Central Airlines ซึ่งเป็นสายการบินของคนลาวตัวจริงเสียงจริง และบินแค่สุวรรณภูมิไปที่เวียงจันทน์ ไม่เชื่อคลิก