ลาวใต้ แขวงจำปาสัก ( ตอนที่ 1 ) (บันทึกการเดินทางเมื่อเดือน ตุลาคม 2549 )

ธรรมชาติป่าที่หาดูไม่ได้ในบ้านเรา

              เพียงข้ามแดนเขตอำเภอสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี หรือที่เรียกว่า "ช่องเม็ก" ก็พบกับความแปลกตา ที่คิดว่าคงหาไม่ได้ในบ้านเมืองเรา นั่นก็คือป่าไม้อันอุดมสมบูรณ์ และเขียวขจี จนแทบไม่น่าเชื่อว่า ไทยกับลาวที่มีชายแดนติดกันจะมีภูมิประเทศแตกต่างกันเพียงนี้

ใครจะรู้ว่าอนาคตคนไทยอาจหลั่งไหลมาเที่ยวลาวกันมากขึ้นเพื่อมา"ทัวร์ป่า" เพราะเป็นสิ่งที่หาดูไม่ได้ในเมืองไทย แต่ก็อีกนั่นแหละครับ ได้ยินว่าป่าไม้ในลาวเริ่มเหี้ยนเตียนไปมาก เพราะคนไทยเข้าไปทำกิจการป่าไม้ จนคนลาวเองก็ยังบอกว่าในเขตป่าลึกๆ ต้นไม้ใหญ่หายไปมากแล้ว

ประเทศลาวมีสิ่งที่แตกต่าง และสิ่งที่คล้ายกับบ้านเรา แต่ความต่างกลายเป็นจุดดึงดูดให้คนไทยจำนวนไม่น้อยเดินทางมาเที่ยวชม อาทิ ขนบประเพณี วิถีชีวิตที่เรียบง่าย รวมทั้งสถานท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่มีอยู่มากมาย

ภาพลาวชุดแรกนี้ให้ดูภาพของ สปป.ลาว หรือ สาธารณะรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ที่ ยังมีสภาพแบบชนบท อยู่มาก อาชีพหลักคือการทำนา โดยใช้แรงงานคนและแรงงานควาย ส่วนบ้านไหนใช้ควายเหล็กที่นำเข้าจากไทยถือว่ามีฐานะดี การทำนาในลาวไม่มีการจ้างทำนาหรือให้เช่าที่นากัน ครอบครัวที่มีนาจะลงมือช่วยกันทำทั้งหมดทุกคน

การทำนาของคนลาวไม่ได้ใส่ปุ่ยหรือฉีดยาฆ่าแมลง แปลงนาจึงปลอดสารเคมี ถามว่าทำไมถึงไม่ทำแบบบ้านเรา ก็ต้องบอกว่ายังยากจนอยู่ แต่การทำนาแบบไม่ใช้สารเคมี ปรากฏว่าเมืองไทยกำลังรณรงค์ให้ใช้ปุ๋ยอินทรัย์ที่ไม่มีอันตรายต่อคนและสิ่งแวดล้อม ชาวนาไทยหลายคนเข้ารับการอบรมในการทำนาในแนวทางใหม่ ก็เป็นเรื่องน่าแปลกนะครับ เรากำลังย้อนกลับมาสู่อดีตที่ถูกละเลยไปเสียนาน กินข้าวปนยาฆ่าแมลงปนสารพิษมาเกือบทั้งชีวิต แล้วหันกลับมาหาข้าวกล้องข้าวซ้อมมืออันเป็นสิ่งที่บรรพบุรุษปฏิบัติกันมาช้านาน

มาเที่ยวประเทศลาวครั้งนี้ ทำให้มีโอกาสคิดได้ว่า ในที่สุดชาวนาไทยก็กลับมาทำนาแบบดั่งเดิมเหมือนกับที่ชาวนาลาวได้ทำอยู่ทุกวันนี้

ประเทศลาวแบ่งออกเป็น 3 ภาคใหญ่ๆตามภูมิประเทศ ได้แก่ลาวเหนือ มีเมืองหลวงพระบางเป็นศูนย์กลาง ลาวกลางมีเมืองเวียงจันทร์ (เมืองหลวง) เป็นศูนย์กลาง และลาวใต้มีแขวงจำปาสักเป็นศูนย์กลาง นอกจากนี้ยังแบ่งตามเขตการปกครองออกเป็น 16 แขวง ซึ่งคล้ายจังหวัดในบ้านเรา และในแต่ละแขวงยังมีเมืองเอก หรือคล้ายกับอำเภอเมืองในระบอบการปกครองของไทย แต่รูปแบบการปกครองของลาวยังมีอีก 1 เขตการปกครองพิเศษ หรือนครหลวง

ลาวมีพื้นที่ประมาณ 236,000 ตารางกิโลเมตร ส่วนไทยมี 514,000 ตร กม. ประชากรลาวมีประมาณ 6 ล้านคน( ข้อมูล ปี 2548 ) ส่วนไทยมีเกือบๆ 60 ล้านคน จะเห็นว่าประเทศลาวมีพื้นที่มากกว่าไทย หากเทียบสัดส่วนกับประชากร

ลาวใต้ หรือลาวตอนใต้ มีภูมิอากาศคล้ายภาคใต้บ้านเรา คือมีฝนตกชุก จะต่างกันตรงที่มีอากาศเย็นกว่า สภาพภูมิประเทศเป็นป่าชุมชื้น มีสถานท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สำคัญๆที่คนไทยรู้จัก เช่น น้ำตกหลี่ผี และน้ำตกคอนพะเพ็ง หรือที่มีฉายาว่า "ไนแองการาแห่งเอเชีย"

จะยิ่งใหญ่สมคำร่ำลือแค่ไหน ก็ต้องติดตามในชุดต่อๆไป

การนำเรื่องราวของประเทศที่อยู่ใกล้ชิดที่สุด ซึ่งก็คือประเทศลาว ถือว่าเป็นการเบิกโรงเรื่องแรก จากนั้นก็จะมีเรื่องราวของประเทศอื่นๆทะยอยตามกันมาเป็นระยะๆ โดยจะแบ่งเป็นหลายภาคหลายตอน ไล่เรียงตามเส้นทางที่ผ่าน

( เที่ยวลาวใต้ สนับสนุนการเดินทางโดย บ. บอนด์สตรีททัวร์ จก. www.bondstreettour.com )

เว็บมาสเตอร์
โฟโต้ออนทัวร์
25 พฤษภาคม 2550


ภาพเที่ยวลาวใต้ในชุดที่ 1 ส่วนใหญ่ถ่ายผ่านกระจกรถที่ติดฟิล์ม ภาพอาจมีสีผิดเพี้ยนไปบ้าง
บันทึกโดยกล้องดิจิตอล Sony P10